Het ligt geenzins in mijn bedoeling om Jordanië als vakantieland op te hemelen of af te breken. Op zich is er voor elk wat wils : de cultuurminnaar vindt zeker zijn gading, wie liever proeft van de natuur komt ook aan bod, wie graag een kleurtje kweekt aan het strand of de rand van een zwembad of graag snorkelt tussen vissen en koralen kan terecht in de badstad Aqaba, wie om gezondheidsredenen modderbaden en andere behandelingen nodig mocht hebben zit goed aan de Dode Zee.

Persoonlijk gingen mijn echtgenoot Erik en ik meer voor het culturele : "stenen" genieten bij  ons om één of andere reden de voorkeur. En daar waren we dan ook echt goed van gediend, daarbij denken we vooral met veel bewondering terug aan Jerash en Petra.

Ik kan ook enkel een beeld brengen van wat we zelf hebben bezocht : zo zou Pella ook adembenemend mooi zijn en zijn een aantal woestijnkastelen in het oosten van het land alsook het antieke Gadara eveneens een bezoekje waard. Een begeleide rondreis heeft buiten zijn voordelen inderdaad ook zijn beperkingen.

Onze begeleide (met Engelstalige gids) rondreis boekten we bij C-Travel. Vermits de rondreis met verblijf in vijf-sterren hotels was volgeboekt, gingen we in op hun voorstel om een rondreis met verblijf in vier-sterren hotels te boeken wat - eerlijk gezegd - zowel qua kamers (netheid, comfort, service) als qua ontbijt en avondeten zeker meeviel. De rondreis was een variatie van culturele, archeologische en historische hoogtepunten. We hadden o.a. het geluk een volledige dag in Petra te kunnen doorbrengen (een tweede dag zou ook niet te versmaden geweest zijn, kwestie van het op een rustiger tempo te kunnen bekijken). Wie het echter met een halve dag moet doen, heeft bitter weinig kunnen zien en/of proeven van deze indrukwekkende site.

Op eigen houtje Jordanië bezoeken, zou ikzelf (misschien is dat dan wel mijn standpunt als vrouw) niet aanraden. De meer avontuurlijke reiziger onder ons mag zich natuurlijk niet laten tegenhouden !   Autorijden bvb. is er een kunst : bij oranje rijden de auto's aan de ene kant van het kruispunt nog door terwijl de auto's van de andere kant al vertrekken (ik waande mij terug in Athene). Ook de rijrichting wordt niet zo nauwlettend nagevolgd : in Madaba stonden we voor een éénrichtingsstraat maar onze chauffeur "nam altijd die straat", dus nu ook en op een viervaksbaan (2 op, 2 af) wordt vaak gebruik gemaakt van het derde baanvak (dat dus van de tegenovergestelde rijrichting is) om te dubbelen. Men werkt er met een strafpuntensysteem, het enige wat hiervan echter te merken is dat de chauffeurs extra uit hun doppen kijken en vaak ook weten waar de politie staat met een controlepost. De wegen zijn er ook niet zoals bij ons : er zijn meer putten dan wat anders en zelf heb ik maar weinig tankstations gezien (afhankelijk van de stand van de zon moet je trouwens aan ene of gene kant van de pompen tanken !?). Voetpaden zijn er niet in het binnenland zodat iedereen zomaar wat op straat loopt en je er als automobilist tussen moet laveren. Om het minst wordt er uitgebreid getoeterd : als groet, om op gevaar te wijzen, om iemand aan te manen uit de weg te gaan, noem maar op ...  Al bij al moet gezegd worden dat ik op de zeven dagen die wij in Jordanië doorbrachten geen enkel ongeval heb zien gebeuren en dat je er ook weinig auto's met deuken opmerkt. Op alle toeristische plekken - maar die liggen dan ook vaak tientallen zoniet honderden kilometers van mekaar - vind je een kantoortje van de Tourist Police, weinigen onder hen kennen echter zelfs maar een beetje Engels en ik vermoed dat niet veel toeristen het Arabisch machtig zijn.

Hou ook rekening met de gevoeligheden en geplogenheden bij de Jordaniërs ; pas op : een Turk is geen Arabier en een Bedoeïen behoort volgens onze gids tot één van de laagste bevolkingsklasses. Overal waar je komt, heet men je uitgebreid welkom, soms word je op een tasje thee vergast. Normaal is het onbeleefd te weigeren doch als je geen thee lust, vind ik persoonlijk dat je dit mag melden, men biedt je dan wel wat anders aan. Als vrouw kleed je je best sober, géén korte rokjes of shorts, géén topjes of blote-buik-bloesjes, géén badpakken of bikini's (behalve aan het strand of aan het zwembad), maar wel bermuda's, lange broeken of rokken, T-shirts of bloesjes met mouwen, voor 's avonds bvb. een lang zomerkleed, tenslotte ben je te gast in Jordanië en heb je je wel een beetje aan de aldaar heersende normen te gedragen. Je moet echter niet - zoals in de monnikkenkloosters in de Griekse Meteoren - vuile lange rokken en vesten met lange mouwen over je eigen kleren aantrekken als je een kerk of site bezoekt (een moskee bezochten we niet, dus daar kan ik geen informatie over bieden).

Wat vooral opvalt in Jordanië is het stof - tenslotte is dit een woestijnland waar zelden of nooit regen valt - daarom laat het ook geen "propere" indruk. Wat niet wegneemt dat de wegrestaurants of resthouses (en het bijhorend sanitair) er niet zóveel slechter voorkomen dan pakweg in België of Frankrijk. In Petra is het wel wat rampzalig gesteld met de sanitaire voorzieningen : slechts een handvol WC's - gelegen in het centrale deel van de site - zijn voorzien voor een dagelijkse toeloop van zowat 1.500 bezoekers. Ik kan je verzekeren dat de 2,5km. lange terugweg dan eindeloos lijkt !

Wie gemakkelijk "turista" oploopt, kijkt best een beetje uit : verorber geen rauwe groenten of vlees of ongepeld fruit en vraag steeds naar "a bottle of mineral water" want anders krijg je kraantjeswater. Eén slok water is genoeg om je een paar dagen ellendig te voelen (Motillium en/of Imodium willen nogal eens helpen in dergelijk geval, dus in de reisapotheek stoppen). Ook zouden er nogal veel muggen zijn, zelf ben ik vaak het slachtoffer van een uitgebreide aanval, maar een apparaatje om in het stopcontact te steken  en een flesje muggenmelk nemen niet veel plaats in in de reiskoffer (neem ook een universele stekkeradaptor mee). Je neemt ook best steeds een fles water mee - het is inderdaad een gesleur, als je in Petra water koopt voelt je portemonnee met je mee - maar zelfs een lauwe of zelfs warme slok water is beter dan niets. Het eten - zowel in de hotels als op de toeristische plekken - wordt vaak opgediend in de vorm van een buffet en er is keuze tussen zowat 2 à 10 gerechten. Het nationaal gerecht "Mensaf" moet je beslist eens proeven als je schapenvlees met yoghurtsaus op een (pikant) rijstbed kan waarderen. Wie het liever wat bekend wil, kan opteren voor "Barbecue" - een mix van geroosterde vleesbrochettes of "Kebab", schapengehakt dat om een satéstokje wordt geprakt en geroosterd. Bij alle gerechten worden stukken van grote, platte broden opgediend, ze lijken een beetje op pitta's maar hebben een andere, fijnere smaak. Honger heb je in Jordanië niet en vermits het eten er vrij vet is, vergeet je best even je dieet en je cholesterolgehalte.

Als reisdocumenten heb je een - nog zes maanden na terugkeer geldig - paspoort nodig alsook een visum. Dit laatste kan je bekomen bij de Ambassade van Jordanië, Franklin Rooseveltstraat 104 te 1050 Brussel (open elke voormiddag van 9u tot 12u. - tel. 02 640 27 96) en kan je in principe de dag nadien al afhalen. Je dient je persoonlijk aan te melden en een pasfoto te overhandigen. Voor een one-entry visum (dit wil zeggen dat je slechts één maal het land kan binnenkomen - je kan dan bijvoorbeeld niet even een dagtrip maken naar Jerusalem of Eilat in Israël)   betaal je zo'n 1.200 BEF en is slechts één maand geldig. Een visum met meer mogelijkheden of voor een langere periode betaal je een paar honderd franken meer. Let op : je moet dit in contant geld betalen (géén cheque en er is geen Bancontact of Visa-apparaat). Je kan ook een visum bekomen bij aankomst op de luchthaven in Jordanië. Mocht je problemen hebben vind je de Belgische Ambassade in Amman, Andalous Street, Jebel Amman, nabij 5th Circle. Voorzie voor je terugkeer naar België ook nog zo'n 20 Jordan Dinar om de vertrektaks op de luchthaven van Amman te betalen ! Een tip : de metaaldetectors staan heel gevoelig afgesteld in de luchthaven van Amman, best is dus zaken die dit apparaat kunnen doen tilt slaan af te geven, daarbij denk ik aan een fotograafvestje met drukknopen, juwelen, uurwerk, GSM, zakcomputer, broeksriem - een gewaarschuwd toerist is sneller door de controle !

De lokale munt is de Jordan Dinar (in juni 2000 zo'n 63 BEF waard). De handelaars en restauranthouders laten je echter ook graag betalen in US Dollars of Engelse Ponden. Geld (ook Belgische Franken) wissel je best bij aankomst op de luchthaven, daar is de koers het voordeligst. In de hotels is wisselen duur en banken zijn er niet om elke hoek van de straat zoals hier. Wees niet verwonderd als een Jordaniër ongegeneerd meekijkt naar de inhoud van je portefeuille, ook in de banken komt men ten andere over je schouder meekijken, enige discretie is hen op dit gebied totaal onbekend. Ook met Visa kan je vlot betalen, zeker in hotels en restaurants.

Persoonlijk kijken mijn echtgenoot en ik met plezier terug op onze reis - we hebben ook geen noemenswaardige problemen of tegenvallers gehad - en zowel C-Travel (touroperator Aquasun en luchtvaartmaatschappij Royal Jordanian) als de lokale reisagent (Amani Tours) maar vooral onze privéchauffeur/gids Raed hebben hun best gedaan om onze reis "Magic Jordan" zo aangenaam mogelijk te laten verlopen.

Ik hoop dat deze - misschien toch niet zo korte - inleiding je ertoe kan bewegen om verder te surfen in deze site. Als je een bezoek aan Jordanië overweegt, geef ik je de raad te noteren wat jou het meest interesseert en uit te kijken naar een touroperator die een rondreis aanbiedt die het kortst bij jouw verlangens aanleunt maar waar vooral een volledige dag voor een bezoek aan Petra is uitgetrokken !

Uiteraard is deze website over Jordanië verre van volledig, ik ben tenslotte geen geschiedkundige, archeologe of reisexperte, maar een toeriste die simpelweg haar impressie over Jordanië op het internet zet. Alvast veel plezier met de hiernavolgende sfeerbeelden.